Πραγματοποιήθηκε στις 22/10/21 η τελική δημόσια διαδικτυακή συνάντηση για την υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας με πρωτοβουλία του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής.

Ήδη από το 2011 εντοπίζεται αρθρογραφία για τα αγροτικά επιμελητήρια και πολλές συναντήσεις και συζητήσεις που ξεκίνησαν από την τότε λειτουργούσα Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (αρθρογράφος ο γράφων), από πολλές εκδηλώσεις για την αγροτική επιχειρηματικότητα σε Agrotica, Zootechnia και AgroThessaly με τον Κτηνοτροφικό Σύλλογο Περιφέρειας Αττικής (εισηγητής ο γράφων) και από αρκετές δημόσιες διαδικτυακές συζητήσεις τον καιρό της πανδημίας από την κτηνοτρόφο κα Μάγδα Κοντογιάννη (με συντονιστή τον γράφοντα).

Η μακροχρόνια περίοδος κοινωνικής ζύμωσης για την υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας συνόψισε τις σκέψεις όλων όσοι ήθελαν και πρόσθεσαν τις απόψεις τους στις 20/10/21 με τους: Γιώργο Καραμπάτο, Γιάννη Κοντογιάννη, Μάγδα Κοντογιάννη, Αθηνά Μιχαηλίδου, Κώστα  και Ζαφείρη Ναστούλη, με συντονιστή τον γράφοντα.

Στις 22/10/21 στη δημόσια ανοικτή διαδικτυακή συζήτηση με οικοδέσποινα την κα Κοντογιάννη μετείχαν οι: Χρήστος Αρέτος (Τρίκαλα), Νίκος Δημόπουλος (Καβάλα), Παγκράτη Γεωργούλη, Νίκος Καμπερόπουλος (Ξάνθη), Αναστάσιος Καπνοπώλης (πρόεδρος Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης), Γιώργος Καραμπάτος (Μεσσηνία), Αθανάσιος Κελμάγερ (ανθοπαραγωγός), Γιάννης Κοντογιάννης (πρόεδρος Κτηνοτροφικού Αττικής), Διαμάντω Κρητικού (Φλώρινα), Διαμαντής Μαθιούδης (Χίος), Κώστας Μαντζουράνης (ΚΟΙΝΣΕΠ «Κυκεών»), Κώστας Μιμίκος (Κοζάνη), Αθηνά Μιχαηλίδου (πρόβειο ΚΟΡΔΑΛΗΣ), Ζαφείρης Ναστούλης (Μέγαρα), Θεόδωρος Σδρούλιας (Μαγνησία), Στρατής Τσικουράκης (Χανιά) και Γιάννης Χατζηθεοδοσίου (πρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος) με συντονιστή τον γράφοντα («Αγρονέα»).

Οι πολυετείς και πολύωρες ανταλλαγές ιδεών για την ανύπαρκτη υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω:

• Η διατροφική ασφάλεια (και η τάση αυτάρκειας) επανέφερε στην προτεραιότητα την πρωτογενή παραγωγή και την ανάγκη στήριξης της αγροτικής επιχειρηματικότητας.
• Η σύγχρονη καινοφανής τάση «απο-παγκοσμιοποίησης», δηλαδή η τοπικοποίηση, δημιουργεί την ισχυροποίηση των τοπικών σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων δομών.
• Μέχρι σήμερα μόνο ένα 15% της αγροτικής επιχειρηματικότητας, και μάλιστα της κοινωνικής οικονομίας (συνεταιρισμοί), γίνεται αποδεκτό στα τοπικά επιμελητήρια.
• Μέλη των τοπικών επιμελητηρίων μπορούν να είναι σήμερα και όλες οι εταιρίες ασχέτως αντικειμένου, ακόμα και της πρωτογενούς παραγωγής.
• Όλοι οι αγρότες (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς και δασοκόμοι) είναι εξ επαγγέλματος επιχειρηματίες και μάλιστα δρουν με ιδιαίτερα αυξημένες αβεβαιότητες.
• Η συνύπαρξη όλων των τοπικώς επιχειρούντων μπορεί να μεγιστοποιήσει τη συνέργεια μεταξύ όλων και να αυξήσει την τελική αποτελεσματικότητα του τοπικού συστήματος παραγωγής ακαθάριστου τοπικού προϊόντος.
• Ένα τμήμα του τοπικού επιμελητηρίου μπορεί να είναι το αγροτικό με απολύτως ίσα δικαιώματα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στο διοικητικό συμβούλιο ή/και στη διοικητική επιτροπή, όπως το εμπορικό, το επαγγελματικό, το βιομηχανικό, το βιοτεχνικό, το μεταποιητικό, το υπηρεσιών, το εξαγωγών, το τουριστικό, το μεταφορών κ.λπ.
• Ίσως με την πρωτοβουλία ενδιαφερόμενων πολιτών θα μπορούσε να προκληθεί η ανάθεση από την ΚΕΕΕ ή το ΓΠΑ ή τον ΕΛΓΟ ή…, η έρευνα-καταγραφή στοιχείων για την εκτίμηση της ένταξης των χωρίς ενιαία συνδικαλιστική εκπροσώπηση και χωρίς πλήρη υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας αγροτών της Ελλάδος.
• Η διαφοροποίηση μερικών στοιχείων όπως της «αδήλωτης οικογενειακής εργασίας», που στις αγροτικές οικογένειες της Ελλάδος δείχνει να είναι το 80% της εργασίας, ή της συνεχούς «διαθεσιμότητας» για εργασία ή της πρόσκαιρης συμμετοχής γειτόνων στην κορύφωση της προσπάθειας («μάχη» αλωνίσματος, τρύγου κ.λπ.) πρέπει να ληφθεί υπόψη με προσοχή.
• Σημαντική πρέπει να είναι η ιδιαιτερότητα της προσκόλλησης της αγροτικής επιχειρηματικότητας στον τόπο και στη φροντίδα της ισορροπίας του περιβάλλοντος, που διαφοροποιεί τους αγρότες από το «business as usual».
• Με το 94% των «αστικών» επιχειρήσεων να είναι μικρές και πολύ μικρές (μέχρι 10 εργαζόμενοι), οι αγρότες, οι οποίοι επιχειρούν με κυρίως 2-3 μονάδες ανθρώπινης εργασίας, θα μπορούσαν να αισθάνονται πολύ άνετα.
• Οι σχεδόν διαλυμένοι όσον αφορά την αγροτική επιχειρηματικότητα αγρότες μπορούν να διαπρέψουν σε ένα σταθερό δοκιμασμένο περιβάλλον υποστήριξης της επιχειρηματικότητας.
• Η μεγάλη διαχειριστική επάρκεια και εμπειρία των ήδη λειτουργούντων τοπικών επιμελητηρίων στην εκπόνηση μελετών, στη διαχείριση έργων και προγραμμάτων, ακόμα και στη σύσταση ενδιάμεσων φορέων, μπορεί να είναι μια εξαιρετική υποθήκη για τον πρωτογενή τομέα στη μετά Covid-19 εποχή, που απαιτεί άμεσα ανακλαστικά χωρίς χρονική καθυστέρηση.
• Εκτιμήθηκε ότι θα ήταν χρήσιμο η πολιτική βούληση της κοινωνικής δυναμικής, όπως είναι καταγεγραμμένη στο προεκλογικό πρόγραμμα της κυβέρνησης και έχει καταγραφεί ήδη δημοσιογραφικά σε δηλώσεις, να υποστηριχθεί από τον αγροτικό χώρο, να εξασφαλίσει τη θετική αποδοχή από την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (που εκπροσωπούν την επιχειρηματικότητα στις διάφορες μορφές της) και να εκδηλωθεί με νομοθετική πρωτοβουλία.
• Ακόμα και οι ταχύτερες διαδικασίες πιθανόν να μην προλάβουν να εγγράψουν αγρότες ως μέλη των τοπικών επιμελητηρίων και πιθανόν να απαιτηθεί μια μεταβατική περίοδος μέχρι την επόμενη εκλογική διαδικασία, η οποία θα σηματοδοτήσει την πλήρη και κανονική συμμετοχή των αγροτών στα τοπικά επιμελητήρια.

Η δημόσια διαδικτυακή συζήτηση της 22/10/21 βρίσκεται στο Facebook, στο https://www.facebook.com/618390278198909/videos/641716100537482, στο προφίλ του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής, ενημέρωσε η κα Κοντογιάννη (69320 94231, κτηνοτρόφος, Μενίδι).

Δημήτρης Μιχαηλίδης, «Αγρονέα»

Share this post