Αιδώς Αργείοι

Η τελευταία μέρα

Περισσότερα...Έχεις ακούσει ποτέ κάποιον να λέει τη λέξη «βαριέμαι», μακρόσυρτα, νωχελικά, ίσως συνοδευόμενη από τέντωμα ή χασμουρητό; Μήπως ήσουν εσύ, ρε μπαγάσα; Καταλαβαίνεις, ρε, τι κάνεις; Το μόνο που διαθέτουμε, τελικά, είναι χρόνος. Μας δίνουν τάλαντα και ευκαιρίες να πορευτούμε και μια κλεψύδρα με καλυμμένο το πάνω μέρος της, να μην ξέρουμε πόσο θα κρατήσει ο «περίπατός» μας. Και βλέπεις τον άλλον –ελπίζω όχι εσένα– να χαραμίζεται στον καναπέ ή σε παρατεταμένες «ταβανοθεραπείες». Και να βαριέται, ρε φίλε.

Να σπαταλάει το κεφάλαιό του, το απροσδιόριστο κεφάλαιο που του χορήγησε ο Πανάγαθος, με τη σιγουριά ότι του περισσεύει. Και βλέπει άλλους να φεύγουν νωρίς και αναρωτιέται αν πρόλαβαν να

Περισσότερα...

Κλαψομούνης

Περισσότερα...Συγγνώμη για τον ανεπίτρεπτα χυδαίο τίτλο. Προσπάθησα πολύ να τον αποφύγω αλλά καμιά άλλη λέξη δεν μπορεί να εκφράσει αυτό το νόημα. Μη φοβάσαι, δεν αφορά εσένα. Και μη βιάζεσαι. Δεν είναι μόνον ο υπερευαίσθητος, ο γκρινιάρης, ο μουρμούρης, ο απαρηγόρητος, ο παραπονιάρης, ο μεμψίμοιρος, ο ανικανοποίητος, ο κλαψιάρης, ο ακαταστάλακτος, ο αγνώμων, ο δυστυχής, ο θυματοποιημένος, ο αυτοοικτιρόμενος, ο ευθυνόφοβος, ο ενοχικός, ο χαμηλής αυτοεκτίμησης, ο μοιρολάτρης, ο καταθλιπτικός, ο αχάιδευτος, ο δραματικός και ο εκ γενετής κουρασμένος.

Ο «κλαψομούνης» είναι όλα αυτά μαζί και ακόμα πολύ περισσότερα που μόνο περιγραφικά μπορώ να αποδώσω. Ξυπνάει το πρωί με δύο βασανιστικά ερωτήματα να τον

Περισσότερα...

Το σωστό και το βολικό

Περισσότερα...Μέσα στον Αύγουστο, πήγα για λίγες μέρες την οικογένειά μου στην πατρίδα μου, στο Διδυμότειχο. Σε κάποιο πρωινό, στην κλειστή αίθουσα εστίασης του ξενοδοχείου, συνυπήρξαμε με μια μικρή παρέα συνοριοφυλάκων, που προγευμάτιζαν σε διπλανό τραπέζι. Ανάμεσα στο ξεφλούδισμα του αυγού και στο άλειμμα της μαρμελάδας, άκουσα την κουβέντα των διπλανών μας να φουντώνει και υπέθεσα ότι ήταν μια άτυπη συνδικαλιστική συζήτηση. Η φωνή μάλιστα του ενός κάποτε υψωνόταν για να διακόψει τους συνομιλητές του, συνήθως ξεκινώντας με την έκφραση «το σωστό είναι…».

Προσπάθησα να συγκεντρωθώ σε μια φέτα που ετοίμαζα για τον γιο μου, αποφεύγοντας κάθε επαγγελματική διαστροφή, αλλά η έκφραση επαναλαμβανόταν και

Περισσότερα...

Εθελοντισμός για αρχάριους

Περισσότερα...Εθελοντής είναι αυτός που με τη θέλησή του παρέχει υπηρεσίες, κάποτε και αγαθά, προς όφελος της κοινότητας που ανήκει ή ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, χωρίς να λαμβάνει αμοιβή ή άλλα υλικά ανταλλάγματα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει ευκαιριακά ή με διάρκεια, ατομικά ή συλλογικά, οργανωμένα ή αυθόρμητα, οργανικά ή άτυπα. Όπως όλα τα κοινωνικά φαινόμενα και ο εθελοντισμός έχει τεχνητά διασταλεί για να χωρέσει περιπτώσεις και ανάγκες που παρουσιάζουν οριακή σχετικότητα, κάποτε για να προσεταιριστούν την αλτρουιστική του φύση ή τους πόρους του και άλλοτε απλώς για να ταξινομήσουν άλλες ομοειδείς δραστηριότητες.

Ο εθελοντισμός έχει από τη φύση του κίνητρα ανιδιοτελή, που συχνά παραβιάζονται για

Περισσότερα...

Λήψη αποφάσεων

Περισσότερα...Αν βρίσκεσαι κοντά σε δασική πυρκαγιά και τρέχεις γρήγορα, κάνεις τα πράγματα σωστά, είσαι παραγωγικός. Αν κινείσαι προς τη σωστή κατεύθυνση για να γλιτώσεις, κάνεις τα σωστά πράγματα, είσαι αποδοτικός. Αν τα καταφέρεις και τα δύο και τρέχεις γρήγορα στη σωστή κατεύθυνση, τότε κάνεις σωστά τα σωστά πράγματα και είσαι αποτελεσματικός. Το πρώτο το οφείλεις στην καλή σου φυσική κατάσταση. Το δεύτερο στην πολύτιμη δεξιότητα της λήψης αποφάσεων.

Χρειάζεται να πάρεις απόφαση, λέει η θεωρία, όταν η πραγματικότητά σου είναι διαφορετική από την επιθυμία ή την ανάγκη σου. Όταν δηλαδή χρειάζεσαι μια αλλαγή. Αυτό συνήθως προσδιορίζεται από κάποια ευκαιρία που διακρίνεις ή κάποιο πρόβλημα που

Περισσότερα...

Οι ακμαίοι

Περισσότερα...Η ταξική κοινωνία τελείωσε. Τουλάχιστον όπως την ξέρουμε ως σήμερα. Τέλος στις ανισότητες και στην ανοησία. Αδιάφορο ποιοι σε γέννησαν και πόσο πλούτο διαθέτουν. Λήξη στον ηδονισμό της ανωτερότητας και του «συμβολαιακού» σημαντικού προορισμού. Οι ανώτερες τάξεις κουράστηκαν και εκφυλίστηκαν. Η ανανέωση που άντλησαν από κάτω δεν ήταν αρκετή και δεν αντέστρεψε την παρακμή. Οι πολλαπλασιαζόμενες δικτατορίες των μετρίων της άρχουσας τάξης είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του παλιού. Στο νέο δεν υπάρχει κοινωνική διαστρωμάτωση.

Από καιρό το σύστημα αγκομαχά και δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Κάθε στεγνός καλοπερασάκιας κατάφερε να γίνει χαρτογιακάς σε μη

Περισσότερα...